Bukoba

Bukoba is eerder een dorp dan een stad met z’n twee lange straten. Bij het busstation stonden twee vrienden op ons te wachten. Om ons mee te nemen naar een van de luxere hotels. Met zwembad, waar je voor een paar dollars gebruik van mag maken. Dus een klein uurtje na het eind van onze helse busrit lagen wij te dobberen in een heerlijk openlucht zwembad. De busrit werd meteen vergeten. Het gebied waar Bukoba in ligt is erg heuvelig. Het hotel met zwembad lag boven op een van de heuvels. En vanuit het zwembad hadden we prachtig uitzicht over Bukoba en Lake Victoria.

De grap van een zwembad in Tanzania is dat de meeste Tanzanianen niet kunnen zwemmen. De rijkere mensen van Bukoba gaan wel naar dit zwembad, maar alleen om aan de kant een drankje te doen. Of om pootje te baden. Regelmatig moeten er mensen uit het water worden gevist, omdat ze te diep gingen.

Met een taxi reden we, na een heerlijke relaxte middag, naar het dorpje Kagondo. Hier werken onze vrienden in een ziekenhuisje en wonen ze in een schattig huisje in het dorp. Het dorp beslaat niet veel huizen, maar uiteraard wel een mega kerk. Wij zouden een aantal dagen in hun huisje logeren.

Het eerste woord in swahili was je als blanke in Tanzania leert is “mzungu”, wat blanke betekent. Veel mensen, vooral kinderen, roepen je na: mzungu! Mocht het nog niet duidelijk zijn dat ze jou bedoelen, wijzen ze er vaak ook bij. En na een paar keer, reageer je vanzelf al op dit woord. Maar dat in het kleine dorpje Kagondo de mzungu opeens vermenigvuldigden van twee naar vijf mzungu, was voor vele dorpbewoners een hele belevenis. Vooral de schoolkinderen vonden deze invasie erg interessant.

’s Avonds hoorden we dat er voetbalwedstrijd op tv werd vertoond in het dorp en wij waren ook uitgenodigd. Waar het precies was, wisten we niet, maar het gejoel en gejuich maakte de locatie gauw openbaar. Wij kwamen een schuur binnen waar minstens 30 Tanzaniaanse mannen zaten te juichen voor een wedstrijd Manchester – Arsenal. Toen ze zagen dat er een aantal mzungu binnenkwamen, maakten een aantal gauw plaats en konden we ook zitten. Voor welk team ze waren was niet heel duidelijk, maar enthousiast waren ze zeker. Er werd flink meegeleefd. En toen het eindsignaal klonk, ontplofte de bom. Men riep enthousiast dingen en sprong op van hun stoel, alsof Tanzania net het WK heeft gewonnen.

De volgende dag verkenden we de stad Bukoba. Voornamelijk omdat we kaartjes voor de boottocht over lake Victoria naar de stad Mwanza moesten kopen. Op de terugweg namen we een dalla-dalla naar Bukoba. We moesten eerst een uur wachten bij het station, omdat de dalla-dalla alleen vol en vol gepropt vertrekt. Zo zit je opeens met meer dan 20 mensen in een minibusje. Gelukkig konden we tijdens het wachten naar een zesderangs Amerikaanse actiefilm kijken op een mini beeldschermpje in de dalla-dalla.

De tweede dag in Kagondo wandelden we naar Lake Victoria. Onderweg kwamen we langs kleine hutjes, waar vaak wat kindjes uitkwamen en naar ons renden. Om vervolgens een stukje met ons mee te lopen. Een aantal taxi-motorrijders probeerden ons mee te krijgen. Ze vonden het reuzevreemd dat we juist wilden lopen.

Na een aantal rustige dagen werd het uiteindelijk tijd om weer verder te reizen. Met een shared taxi (waar wij, onze backpacks, twee andere passagiers en de chauffeur net in pasten) reden we van Kagondo terug naar Bukoba. We zouden de nachtboot naar Mwanza nemen, waar we eersteklas hutten hadden gereserveerd. Voor ons heel goed betaalbaar, voor de meeste Tanzanianen niet, dus die moesten met zitplekken doen.

Echter, voordat we de boot nemen, gingen we bij een motel op het terras zitten. Op het strand aan Lake Victoria. Om te genieten van het uitzicht en een drankje.